Nikon SP (1957)

Nikon SP znaduje się w segmencie profesjonalnych aparatów dalmierzowych (na film 35mm) z wymiennymi obiektywami. Został wprowadzony do produkcji w 1957 roku. Była to to kulminacja rozwoju dalmierzy firmy Nikon, który rozpoczął się w 1948 roku wraz z produkcją aparatu „Nikon I„.

Model „SP” był bez wątpienia najbardziej zaawansowanym dalmierzem w ówczesnych czasach. Został wyprodukowany przez japońską firmę optyczną „Nippon Kogaku KK” (od 1988r „Nikon Corporation„). Nikon zakończył serię „S” (dalmierzy) wraz z wprowadzeniem lustrzanki Nikon F.

W 2005 roku zostało wyprodukowanych 2500szt. Nikona SP pod nazwą „Nikon SP Limited Edition„. Ta limitowana wersja była sprzedawany tylko i wyłącznie w Japonii i sprzedawana była w komplecie z obiektywem „W-Nikkor 3.5 cm f/1.8„. Taki egzemplarz kosztował w 2005r ok. 650.000 yenów (czyli ok. 22.000zł).

Nikon SP posiada dwa wizjery z naniesionymi liniami kadrowania (dla sześciu ogniskowych). Głównym celownik ma powiększenie 1x oraz linie dla ogniskowych: 50mm, 85mm, 105mm i 135mm. Linie są skorygowane pod względem paralaksyi są skoncentrowane w centrum wizjera. Osobny, mały wizjer znajdujący się na lewo od głównego celownika
nie korekty paralaksy, a jego linie wyznaczają obraz obiektywu 35mm. Widok w całym oknie wyznacza nam zakres obiektywu 28mm.

W aparacie zastosowano obiektyw firmy Nikon z mocowaniem bagnetowym „Nikon S„, który jest zmodyfikowaną wersją bagnetu „Contax C„. Obiektywy z bagnetem Contax „C” są fizycznie kompatybilne, ale ustawianie ostrości nie w pracuje dokładnie z wbudowanym dalmierzem. Podobnie jak w kamerach Contax, w Nikonie SP jest małe koło zębate do ustawiania ostrości, które współpracuje z bagnetem.

Aparat nie posiada lampy błyskowej. Synchronizacja lampy założonej na stopce odbywa się za pomocą gniazda (i kabla).
Migawka sterowana mechanicznie o przebiegu poziomym, której kurtyny wykonane są z gumowanej jedwabnej tkaniny.
W 1959 roku górna osłona obudowy została zmieniona na tytanową (podobnie jak w Nikonie F).
Aparat pozwalał na przesuw filmu z prędkością 3 klatek na sekundę (z dodatkowym motorem „S-36„). To był pierwszy aparat dalmierzowy możliwością dołączenia silnika przesuwu filmu.
Lustrzanka Nikon F z 1959 roku ma wiele podobieństw do dalmierzowego Nikona SP (jest jego bezpośrednim następcą) z dodatkiem lustra, wymiennych wizjerów z pryzmatem pentagonalnym.
Aparat był produkowany od września 1957r. do czerwca 1965r.

Dane techniczne:
Typ: aparat dalmierzowy
Format filmu: 35mm
Rozmiar filmu: 36mm x 24mm
Obiektywy: wymienne
Mocowanie obiektywów: bagnet Nikon „S”
Znacznik odległości: napis M (XXINF – 0,9)
Wizjer: Podwójny z liniami kadrowania 28mm, 35mm, 50mm, 85mm, 105mm i 135mm
Flash: gniazdo synchronizacyjne PC
Synchronizacja z lampą błyskową: 1/60s
Przesuw filmu: ręczny
Zwijanie filmu: ręczne (korba)
Migawka: czasy sterowane mechanicznia. Poziomy przebieg. Kurtyny wykonane z jedwabnej tkaniny.
Zakres czasów migawki: 1s – 1/1000s (w tym czas synchronizacji błysku – 1/60s)
Pomiar ekspozycji: brak zintegrowanego systemu
Tryby ekspozycji: manualny (M), Bulb (B)
Ustawianie ostrości: Przesunięcie nałożonego obrazu z dalmierza
Tryb zdjęć seryjnych: 1kl/s (manualnie), 3kl/s z motorem S-36
Powiększenie wizjera: 1x
Samowyzwalacz: 3, 6 i 10 sekund
Wymiary: 136mm × 81mm x 43mm (szer. × wys. x gł.)
Waga: 590 g
Opcjonalny napęd silnikowy: S-36 motordrive